Give Your 100 and make your life simpler

Give Your 100 and make your life simpler :

A boy and a girl were playing together. The boy had a collection of marbles. The girl had some sweets with her. The boy told the girl that he will give her all his marbles in exchange for her sweets. The girl agreed.
The boy kept the biggest and the most beautiful marble aside and gave the rest to the girl. The girl gave him all her sweets as she had promised.
That night, the girl slept peacefully. But the boy couldn't sleep as he kept wondering if the girl had hidden some sweets from him the way he had hidden his best marble.
Moral of the story: If you don't give your hundred percent in a relationship, you'll always keep doubting if the other person has given his/her hundred percent.. This is applicable for any relationship like love, friendship, employer-employee relationship etc., Give your hundred percent to everything you do and sleep peacefully .

As spring lands on earth again

Tread Softly ,
before the rumble of time
Savour dawn's sweetness,

and feel the chill of winter

Spring whispers in the swirling light;

"See, I bring you new hope and life;

and on a dewy bud, a sign.

Aflicker of Nature's wine

As spring lands on earth again ...


Its says you and me
If I am bringing happiness in
why you are in so much  pain
Look around ...spring lands this year again ...






Poet -unknown

Sing With My Heart III

During my college days ...

क्षण

काही क्षण असे असतात की ते,
सुन्न झालेल्या दिशांना वाट दाखवतात,
पण ती वाट फक्त असते कोरडी,
तरीही तिथे तिला फुलेच मिळतात.

इथे कही क्षण असे असतात की,
आसवांनाही ते रडायला लावतात,
त्यांना बांध घालायला मात्र तिथे,
कुणाचेही डोळे नसतात

इथे काही क्षण असे असतात
ज्यांना क्षणिकही पर्वा नाही
कुणाचीही नाही ,
अगदी उमललेल्या फुलान्चिही नाही

काही क्षण धुंद असतात ,
आनंदी अणि सुखी असतात,
त्याना अडविण्या मात्र,
कुणीही येत नाही, येणार नाही

जे क्षण असतात सोनेरी रुपेरी,
ते रहातात मन पटलावर रहातात,
अणि सुगंधी आठवणी आठवत,
मनामधेच रमतात

सोनिया

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

एका एकंकिकेसाठी लिहिलेली ही कविता (those college days!!!):

माझ्या स्वप्नातील राजकुमारा
तुझ्या स्वप्नातले मी फूल रे
तू झालास पाखरु तरी
भिरभिरते पंखा मी रे

सोसाट्याचा सुटेल वारा
ना सुटेल साथ तुझी रे
तू झालास कोकिल तरी
तुझ्या गल्यातिल कंठ मी रे

मी सरिता अन तू किनारा
मजाच तू एक सहारा
खळाळत्या वाटेवर तू
मला साथ देशील ना
येतील धुमाले किती तरी
तू मलाच हात देशीं ना !

हे माझे सुर तुझे होतील रे 
कारण,
माझ्या स्वप्नातील राजकुमारा
तुझ्या स्वप्नातले मी फूल रे ......

-Sonia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

तुझी फुले ...
तुझ्या मनातील गीत मला ,कधीच ओलाखता आले नाही
तुझ्या मनातील सुर मला , कधीचउमगले नाहीत
तरीही तू माझा कधी झालास, हे मला कळलेच नाही

तुझी ती फुले न कळत पणे माझ्याकडे राहिली
माझ्या मनात अचानक पणे गुन्फिली गेली
पण त्या फुलांनी कधी मला सुगंध दिलाच नाही

फुले कोमेजली , तरी घ्यायला तू कधी आलाच नाहीस
पुन्हा फुलांना रंग द्यायला तू कधी बहरलाच नाहीस
आड़ वाटेवरून जाताना तू मला विसरलास हे मी जाणले नाही
त्या वाटेत मात्र काटे रुतले हे तुला का उमगले नाही ?

तरीही तुझी  आठवण मी साठवून ठेवीन
आठवणींचे गाणे मी नेहमीच गात राहीन
तू माझा  अन मी तुजी होते ह्या निरागस प्रेमाची आठवण
फुलांबरोबर जपून ठेवीन

-Sonia