माझे पहिले प्रेमपत्र !! .... हसऱ्या चष्म्यातून ...4

माझे पहिले प्रेमपत्र !! … हसऱ्या चष्म्यातून

सगळ्या पहिल्या गोष्टी आपल्या लक्षात राहतात. पहिली शाळा , पहिलं कॉलेज , पाहिलं प्रेम , पहिली नोकरी , पहिला पगार , पहिली गाडी ,घर वगैरे वगैरे

                            काही वर्षांपूर्वीची गोष्ट.  As usual , माझी बस चुकली आणि मी २-३ six-sitters पकडून दरमजल करीत कॉलेजला पोचले. आता तुम्ही म्हणाल , हिचं काही ना  काही  चुकतच  …. कधी बस चुकते तर कधी ट्रेन :P … आमचा क्लास पहिल्या फ़्लॊर वर असायचा. पहिले lecture चुकले , चला बरे झाले असं म्हणत मी जीना चढत होते . क्लास च्या बाहेर ३ मैत्रिणी थांबल्या होत्या. म्हटलं , बाहेर काय करत आहात. तर म्हणे  हा काय प्रश्न झाला ? पहिले lecture नाही झालं असं  ऐकल्यावर थोडं बरं  वाटलं …तसहि काय फरक पडतो म्हणा . . ही lectures म्हणजे एक फोर्मालीटी … Next lecture digital इलेक्ट्रोनिक्स चं होतं . मी bag ठेवायला आत जाते तोच प्रीती ने हाक दिली …."सोनिया , एक काम आहे , इकडे ये न जरा …" प्रीती एक भन्नाट मुलगी , सुसाट विचार , मोकळं चोकळ वागणं , हसतमुख चेहरा त्यामुळे अख्खा क्लासशी तिची मैत्री होती. मी आणि ती , स्कीट partners …. वाटेल त्या विषयावर skits केली आहेत दोघींनी … अगदी आईन्वेळी ही stage वर perform केलाय आणि गाजवलाय … तिच्या एका हाकेने मी मागे आले आणि विचारलं , " whats up ?"  काही उत्तर न देता तिने मला सगळ्यांपासून बाजूला ओढलं आणि एक पाकीट हातात दिलं .   " काय आहे हे ? माझा birthday नाहीये आज "  असं म्हंटल्यावर म्हणाली ," माहित नाही माझ्या एका मित्राने दिलय . वाच "   आता हिचे शंभर एक  मित्र … " कुठल्या मित्राने ? आणि मला  का?" असं विचारायच्या आत स्वारी गायब झाली . गुलाबी रंगाचा पाकीट भलताच मस्त होतं … Collage मध्ये सगळच गुलाबी होतं Uniform पासून वयापर्यंत अगदी सगळं … गुलाबी रंग म्हणजे स्वप्नात गेल्यासारखं वाटत …. अस म्हणत गुलाबी रंगाचा अर्थ लक्षात घेता  पाकीट उघडलं …  मी  EXPECT  करत  होते काही स्क्रिप्ट थीम असेल पण अश्या गुलाबी पाकिटात?

एका मस्त letter head वर खूपच छान handwriting मध्ये बरच काही लिहिलं होतं… Vow something interesting and exciting too …. मी वाचू लागले ….

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dearest (!!) Sonia ,

                           I saw you first time in Verve competition ,a small role you played was awesome. Though, it was a small role , you were carved in my mind. Congratulations that your team won the prize in the competition. Later when I spoke to my friend, I got to know you had major contribution in directing the street play. Simply great !!

I was curious to know about you , I was trying to get some information about you from few of my friends. They told me , you are a stage actor and performed the one act plays in past. You are a poet and script writer too. I think I liked you more when  I came to know that you play musical instruments as well.  You are kind , you are soft spoken (though I didn't speak with you) , you are so modest !! My mind was getting involved in you. It was  a cherry on the top of ice cream when got to know you are good in studies too, you were among first 3 toppers last year. all your qualities made me crazy, When I close my eyes I see a perfect partner in you.

You may think , what a crazy guy is this !! Yes I am. I would like to meet you and to know more about you. You may not know me. Trust me , what ever I have written , all through my heart.  Please let me know if we can meet sometime.

If Yes from you , please be there outside Instrumentation LAB - 5th floor at 2 PM today. I will be waiting for you !!

Yours Admirer

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

This was all new to me ... Yous Admirer !! NO NAME !! Crab who wrote this !! I was flattered, surprised, confused  and little worried too.

मी प्रीतीला शोधू लागले …. ती मला दिसलीच नाही. इतक्यात DIGITAL एलेक्टोनिक्स चे teacher आले. सगळे क्लास मद्धे बसलो. कोणी  माझे  expressions  पाहू  नये म्हणून ,मी मुद्दाम लास्ट बेंच पकडला. भलते सलते विचार येऊ लागले.  I was curious to know who is my admirer , पण थोडी भीती  पण होती कोण आहे हा !! आणि असं letter वगेरे काय पाठवायचं ,  सरळ येउन बोलायचं  ना !!

पाटील सर काय शिकवत होते , काहीच कळत नव्हतं. माझं मन भरकटत  गेला होतं कुठेतरी दूर. मी वाट बघत  होते lecture संपायची. ११.३० वाजले एकदाचे आणि सर निघून गेले. मी मानसीला म्हटलं , चल मला तुझ्याशी  काही बोलायचं आहे.

मानसी , माझी कॉलेज मधली बेस्ट buddy.  जोडगोळी होती . सगळं share करायचो आम्ही. दोघींच्या hobbies वेगळ्या , आवड वेगळी तरी  जोडी जमली होती आमची.

तिने मला Ignore केलं …. मी परत म्हंटल , " मानसी  बोलायचं आहे चल न बाहेर. ती बाकीच्यांशी बोलण्यात  बुस्य होती. मला जाम राग  येत होता तिचा. शेवटी तिचा हाथ पकडून तिला उठवल आणि बाहेर आणलं. "बोल काय झालं ?" अश्या अविर्भावात म्हणत होती की तिला काही काळातच नाहीये मी किती TENSION मध्ये आहे ते !!

कोणाला सांगू नको अशी  शपथ  देऊन ,मी तिला LETTER वाचायला दिलं . ते वाचून होताच म्हणाली " भारी कसलं लिहिलंय , he must be very romantic , फुल्टू फिदा आहे तुझ्यावर !! मग काय ठरवल आहेस , जाते आहेस का भेटायला Instru. lab la @ २ ? "  मी म्हटलं , " अगं काय आहे हे प्रकरण , कोण असेल हा , काय वेडेपणा आहे.  आणि life partner वगेरे काय !! मला खूप tension आलय … मला ह्या लफड्यात नाही पडायचं !!"   मानसी :  " बघ Serious दिसतो आहे तो , भेटून तर बघ काय म्हणतोय , कोण आहे त्यावरून  decide  कर ना  " . मी म्हंटल , " अगं Instru. Lab ला जावं तर लागणार आहे , practical आहे ना !! "  असं करूया मुद्दामून भेटूया नको त्याला , समोर आला तर बोलेन त्याचाशी.

माझी स्थिती इकडे आड आणि तिकडे विहीर अशी झाली होती. गेले तर त्याला वाटेल मी खूप excited आहे त्याला भेटायला (which I was not very much interested in) आणि नाही गेले तर practical मिस होईल. भन्नाट गोंधळ चालू होता डोक्यात !!

थोडी शांत झाल्यावर क्लास मध्ये रवाना झालो . पण सगळा माहोल मला जरा वेगळाच वाटत होता .  माहोल वेगळा होता की माझ्या डोक्यात letter प्रकरण असल्याने मला असा भास होत होता कोण जाणे. आज आता २ पर्यंत एकही lecture नव्हतं , सगळे जण मस्त TP करत होते. Annie ne माझे expressions notice केले. Annie : " अरे आज सोनिया इतनी चूप क्यो है !! क्या हुआ इसॆ , कूच tension है क्या. मी: अरे कूच भी तो नही ,  I am Normal.... असं म्हणत ब्यागच्या पुढच्या काप्य्यातल letter चपापून पहिलं . प्रीती अजून missing होती , अरे कुठे आहे ही असा मी तिच्या रूममेटला विचारलं तर मलाच म्हणे " क्या  चल रहा है तुम दोनोका ? वोह सुबहासे तुझे धुंड रही है और अब तू उसे , क्या नया नाटक competion mein participate कर राहे हो क्या ? "  मी: "अरे  नाही , बस आईसे ही " असं म्हणून मी अवरत घेतलं, म्हटलं उगाच नको भिंग फुटायला.

घड्याळाचा काटा सरकत होता आणि माझ्या tension  चा पारा वाढत होता. tension पेक्षा एक मजा वाटत होती आणि आवडलं  होतं ते tension मला :)  My first Love Letter !! Excited to know that I am admirable. आपल्याला कोणी आवडतं त्या पेक्षा आपण कोणाला तरी आवडलो आहे , हे फीलींग खूप छान असतं. त्या ३ तासात मी ते पुरेपूर enjoy केलं. १. ४५ झाले , आम्ही प्रक्टिकल साठी निघलो. मी मानसीचा हाथ घट्ट पकडलं , तीनही मला डोळ्यांनी खुणावलं "relax".

1st floor --- 2nd floor ---3 rd floor ....lets take halt yaar, जरा नेहमी पेक्षा जास्तच दम लागतोय ना?  बाकी सगळ्यांनी मला वेड्यात काढलं … :)  क्लास मधला अजून एक group चढत पुढे गेला , त्यातलं  कोणी तरी गुणगुणत होतं  " तुमसे   मिलने  कि तमन्ना  है … प्यार का इरादा है …. और एक वादा है … " मी  मानसीला एक हलकीशी smile दिली. आणि आम्ही पुढे निघलो. पोचलो ५ व्या फ़्लॊर वर …। आजू बाजूला नजर टाकली कोणी अनोळखी दिसल नहि. सरळ Lab मध्ये गेलो . माझं लक्ष आज Practical मधेही लागेना. लाब मधेही माहोल  अजीब होत तेवढ्यात प्रीतीची एन्ट्री झाली ,जोशी madam ने तिला लेट लतीफ म्हणून फटकारलं . ती ही Sorry म्हणत माझ्या next table जवळ थांबली. कोणाचं लक्ष नाहीये हे पाहून तिला मी गाठलं आणि विचारलं "कोण आहे हा हिरो …. कोणी दिलं तुला letter ?"  तीला काही माहित नाही या अविर्भावात म्हणाली " का गं ? काय लिहीलय त्यात?"  मी: " Don't tell me you dont know anything :  प्रीती: "I really don't know , Sumee met me in the morning and gave me this letter to give it to you, she did not tell me whats there in it. "  मी : कोण hi/ha Sumee?  तिला हळू आवाजात सगळी स्टोरी सांगितली. आणि सांगितलं इथे तर मला कोणी दिसलं नाही. काय  time pass करत आहे का कोणी. तिने सगळं आईकून घेतलं आणि सांगितलं प्रक्टीकॅल संपल्यावर  Sumee ला विचारेन.

३. ०० वाजले आणि आम्ही निघालो…माझी नजर भिरभिरत होती. खाली पोचलो तेवढ्यात प्रीती आली आणि तिने सांगितलं अगं Sumee ने निरोप दिलाय , त्याला तुला  भेटायचं आहे पण आता lab जवळ खूप गर्दी असेल म्हणून त्याने तुला क्लास रूम  ३ मध्ये ये म्हणून सांगितलं आहे. माझा pesions जवळ जवळ संपला होता. मी म्हंटला काय आहे यार , एवढं काय आहे , येउन बोल ना सरळ. मानसी म्हणाली अग जाऊन तर बघ …. कळेल तरी कोण आहे. I headed towards class room 3 . तीथं  जाताना , एक ground आणि कटटअ आहे. सगळं college पडीक असतं तिथे नाही तर अन्नाच्या टपरी वर. मी निघाले तेवढ्यात आमचा सगळा क्लास तिथे जमा झाला… आणि विचारू लागला कुठे चालली आहेस ? म्हटलं "घरी" … मनप्रीतने गण गाणं सुरु केलं "लिखे जो खत तुझ्हे , जो तेरी याद में  …. "  पुढची line होती कोरस " एप्रिल फूल बनाया , तो उनको घुस्सा आया  "  

 अरे यार …आज  १ एप्रिल आहे  … सगळ्यांचा प्लान माझ्या ध्यानात आला आणि letter लिहिणारी सुमी कोण हे  ही कळल. दुसरी तिसरी  कोणी नसून प्रीती च  होती  ती …सगळा क्लास involve होता ह्या प्लान मध्ये , अगदी मानसी पण . Oh God !!  You made me fool , हसत हसत मी ही एप्रिल १ एन्जोय केला. letter लिहिणाऱ्याला मी सलाम केला , एक फिल्मी DIALOGUE पेश  केला , " हे letter जर खरंच कोणी लिहिलं असतं तर , उसने दिल मांगा होता तो हम जान भी दे देते "  वाह वाह वाह वाह  करत  सगळ्यांनी एकमेकांचा निरोप घेतला ……

अजूनही ते गुलाबी letter  जपून thevalay. आज जवळ जवळ  एक तपानंतरही ती आठवण ठेवणीत राहिली आहे . That day he was virtual BUT I am still waiting for real someone who admire me in me. I wish , he does not remain virtual in this life time :)